AURICHU PEREIRA

Con Aurichu úneme unha inquebrantable amizade que se iniciou hai cerca de 40 anos, cando rexentaba unha preciosa tenda na que relucía o seu temperamento artístico nos deseños que marcaban tendencia na moda feminina da progresía santiaguesa dos anos 70 e 80.

Cando isto foi, Aurichu xa levaba andado un iniciático camiño artístico. Primeiro, sendo moi nova, baixo a tutela, nada máis e nada menos, que do gran pintor Carlos Maside.

Esas leccións tiñan lugar na casa do Rúa do Vilar na que vivía Maside e na que exercía un maxisterio socrático cos mozos que se lle achegaban para compartir con el o seu exilio interior. Maside faláballes do compromiso social da arte e das ideas estéticas que el practicaba. Tamén lles explicaba o que fora a historia recente de Galicia e das utopías frustradas da República e do Estatuto de Autonomía.

​

Por ósmose intelectual, Aurichu apreixaba e facía súas esas ideas que a ela non lle resultaban estrañas porque seu pai, don Xesús Pereira, era un mestre republicano coa impronta do que fora a pedagoxía da Institución Libre de Enseñanza. Ao estalar a Guerra Civil, don Xesús foi represaliado e deixárono sen escola, pero en 1945 un grupo de amigos de Santiago contratárono para ser mestre dos seus fillos na preceptoría San Xosé na que traballaba cos fillos de familias cultas, belixerantes co franquismo. Case todos os seus alumnos desa época fixeron carreira universitaria e tivo algúns tan brillantes como Gonzalo Rodríguez Mourullo ou Xosé Manuel Beiras.

Levada polo seu entusiasmo característico, e malia os poucos anos, Aurichu, impulsada polo motor da súa vocación artística, trasladouse a Madrid para recibir clases de pintura no Casón do Retiro e preparar o ingreso na Escola de Belas Artes. De volta a Galicia interesouse polo movemento plástico de gravado da Estampa Galega e participou en diversas exposicións colectivas.

En 1973 participou na Coruña na exposición de Xóvenes Artistas Galegos, promovida por Luís Seoane e Reimundo Patiño. Foi por esta época cando o pintor Luís Seoane se interesou pola súa obra e lle propuxo realizar unha exposición individual. Se o seu primeiro alento foi o de Maside, agora atopouse con Seoane e estes dous grandes pintores convertéronse, tanto temática como compositivamente, no seu modelo a seguir como guieiros dunha figuración comprometida co seu tempo.

​

Forzada polas obrigas familiares de criar e educar aos seus catro fillos, abandonou momentaneamente a pintura e centrou o seu temperamento no deseño de roupa, que exhibía e comercializaba en Xanela, que ese era o nome da tenda de Aurichu na Fonte Sequelo, e que era, asemade, punto de encontro, parladoiro e ágora á que acudían artistas, músicos e poetas e na que nos reuniamos e a veces conspirabamos todos os que nos anos da transición estabamos involucrados nos movementos políticos e culturais do momento. Eramos novos, compartiamos ilusións e inquedanzas, estabamos xunguidos por un profundo sentido da amizade e críamos e  seguimos crendo, que un mundo mellor é posible.

Nos anos 90 Aurichu retoma os pinceis e inaugura esta nova etapa no ano 2004 cunha exposición individual na Galería Sargadelos de Santiago, que apadriñaron o escultor Silverio Rivas e o pintor Xosé Luís de Dios con sendos textos no catálogo.  A esta sucederon outras, individuais ou colectivas en Ourense, Tui, Vigo, Vilagarcía, Noia, A Coruña. De todas elas quero destacar a titulada Meu Courel imaxinario, no Centro Cultural da Deputación de Ourense, comisariada, como non, por Mercedes Rozas. No fermoso catálogo desta fermosísima exposición do Meu Courel imaxinario, á que pertencen a maioría das pezas que hoxe se exhiben, Mercedes define esta nova etapa de Aurichu como a “metáfora da artista”, na que xa non hai liñas de demarcación e a visión abstracta sustenta a expresión da pintura. Pero aquí, continúa Mercedes, a supresión do obxecto non leva consigo a anulación total da representación. A pegada do ámbito incorpórase, aínda que de xeito ponderado e nun laconismo deliberado, ao cosmos pictórico, silente e repousado de Aurichu Pereira.